ابزاری برای مدیریت افکار عمومی و مهار ظرفیت اعتراضی جامعه

در ماه‌های اخیر، شاهد افزایش چشمگیر انتشار «اخبار فیک جنگ» در شبکه‌های اجتماعی، به‌ویژه کانال‌های تلگرامی هستیم. این کانال‌ها به‌طور مداوم از جنگ قریب‌الوقوع، از بحران‌ آمریکا و ونزوئلا گرفته، تا جنگ نهایی اسرائیل با ایران، لبنان، یمن یا سوریه، سخن می‌گویند. و فضایی از التهاب دائمی ترسیم می‌کنند. بخش قابل‌توجهی از این محتوا صرفاً برای جلب توجه، افزایش بازدید و جذب دنبال‌کننده تولید می‌شود.

احساس انتظارِ بی‌پایان

اما فراتر از انگیزه‌های تبلیغاتی، گروهی از این کانال‌ها عملاً در هماهنگی با اتاق‌های فکر وابسته به رژیم عمل می‌کنند. هدف آن‌ها ایجاد احساس انتظارِ بی‌پایان برای یک «جنگ بزرگ» است؛ حالت انتظار و بی‌عملی همیشگی، انتظاری که جامعه را از کنشگری بازمی‌دارد و مردم را به حالت انفعال و بی‌عملی می‌کشاند. وقتی مخاطب دائماً منتظر حمله نزدیک اسرائیل باشد، خود را بی‌نیاز از اقدامی مستقل می‌بیند. و تصور می‌کند که تحولات تعیین‌کننده به‌زودی از بیرون رقم خواهد خورد.
این سازوکار روانی، عملاً به بقای رژیم شکست‌خورده کمک می‌کند و فرصت بازسازی نیروی سرکوب و بازتوانی ساختارهای امنیتی را برای آن فراهم می‌سازد.

به این ترتیب، تولید و تزریق مستمر اخبار جعلی جنگ، نه یک خطای رسانه‌ای، بلکه ابزاری آگاهانه برای مدیریت افکار عمومی و مهار ظرفیت اعتراضی جامعه است.

وحید آفریدی